Column 2006 - 1 Farmacie & het imago-probleem
Column 2006 - 2 Echt ziek zijn en alternatief beter worden
Column 2006 - 3 Blues in de dokterskamer, met een Marokkaans kind als tolk-vertaler
Column 2006 - 4 Innovatie als tweezijdige vikingbijl
Column 2007 - 1 Patient versus client van de troon en de vuist
Column 2007 - 2 De hellevaart van de Brent Spar
Column 2007 - 3 Perspectief: laat anderen eens goed naar je kijken
Column 2007 - 4 Hermes, Alchemie en de Quintessence
Column 2008 - 1 Lees het dan! Het staat hier toch duidelijk!
Column 2008 - 2 Transparante retorica. Een democratisch goed
Lezen is een woord uit de oeroude wereld van de akkerbouw. Lezen betekent het oprapen van korenaren van de akker. Dat houdt dus in, het bijeen rapen wat er ligt en verder niet zeuren, of er iets anders van willen maken. Dat kan toch niet zo moeilijk zijn?
De kunst van het lezen van een tekst houdt echter ook in, zich geestelijk openstellen, om onbevangen en onbevooroordeeld de vorm en inhoud van het gelezene zo veel mogelijk toe te laten.
Er is altijd een verdedigingslinie. Zonder de bescherming van geestelijke barrières, filters en gekleurde brillen zouden we onder de voet worden gelopen door het denken van de ander. Een paar obstakels blijven dus bestaan, ter verdediging van de innerlijke privacy.
Lezen is in dat verband dus eigenlijk dit: tijdelijk een klepje openzetten in de verdedigingslinie en dan wat ruimte maken in het eigen hoofd om mee te denken met het hoofd van een ander. Soms verlangt die stap zelfs bereidheid de eigen hersens even op ‘hold’ te zetten en een ander denken volledig toe te laten. Zoals bij poëzie.
Spiegelbeeldig tegenover het lezen staat de kunst van het schrijven. Schrijven, ik zal het even voor u uitleggen, dat gaat zo: eerst wat gaan wandelen of fietsen in de frisse lucht, zodat nieuwe zuurstof door kan dringen in de oude, afgematte hersens. En dan in een paar flitsseconden wat ideeën ontwikkelen, die het overwegen meer dan twee seconden waard zijn. Vervolgens communiceer je die ideeën, omdat de ander er misschien iets aan kan hebben. Die gedachten pak je natuurlijk even leuk in, in mooi halfdoorschijnend cellofaan, en dan kunstig husselen, verschuiven en manipuleren, zó dat de lezer het een prettig leesbare tekst vindt (alles in het kader van het afbreken van de barrières).
De lezer dient aan het eind ook te kunnen navertellen wat er staat. Als de inhoud van het gelezene goed is doorgedrongen, dan kan de lezer de inhoud redelijk samenvatten, bijvoorbeeld op de achterkant van een oude enveloppe, in een paar woorden of in een schema.
Dat is mooi. Maar als de lezer nu vanaf het begin een grote mate van wantrouwen koestert jegens de schrijver, of jegens de firma die het drukwerk produceert? Of als de lezer de tekst wil lezen vanuit een heel ander schema, een kritische context? Wat dan? Dan is het echt onbegonnen werk. Want dan blijven de kleppen in de verdedigingslinie potdicht zitten. En is er geen contact mogelijk.
Dan moet de schrijver helemaal overnieuw beginnen met een radicaal andere aanpak. Eerst op zoek gaan naar een gebied van gezamenlijke interesse en van overlappende belangen. Naar een common ground. Dat is een gezamenlijke weide waarop het vee van beide partijen in vrede mag grazen. Dat wordt het nieuwe vertrekpunt voor een succesvolle communicatie.
Daarin ligt ook wellicht specifiek een uitdaging voor de farmacie. Als de boodschap van de farmacie wel met succes communiceerbaar is in een aantal landen van West-Europa, waarom dan niet hier in Nederland?
Wat zijn de belangen van de consument aangaande de producten van de farmacie? “Gezondheid en genezing...” roept de eindgebruiker, “...en ik wil je kunnen vertrouwen, zoals ik mijn eigen arts vertrouw.” En: “Tegen een redelijke prijs”.
En wat zijn belangen van de farmacie? Wellicht kan de farmacie uitleggen, dat er een bedrijfsmatig punt is en een ideëel punt.
Bedrijfsmatig: “Als bedrijf willen wij graag overeind blijven en een redelijke winst maken. Dat garandeert continuïteit.”
Ideëel: “In dit bedrijf willen wij verantwoord handelen, en een deel zijn van de maatschappij en tegen een redelijke vergoeding goede medicijnen produceren waar het individu iets aan heeft, en waar de maatschappij als geheel wel bij vaart.”
Is dat verantwoord handelen opgenomen in de bedrijfsfilosofie, dan wordt het tijd een nieuw blik communicatieadviseurs open te trekken. Of zijn we hier al voorbij het punt dat zo’n gesprek in die termen haalbaar is?
Adriaen Coorte, by Quentin Buvelot, book & exhibition catalogue.
De Grote Rembrandt, door Gary Schwartz, boek.
Carel Fabritius, Tentoonstellingscatalogus.
Frans van Mieris, Tentoonstellingscatalogus.
Vermeer Studies, Congresbundel.
C. Willemijn Fock: Het Nederlandse interieur in beeld, boek.
Bouwen in Nederland 600 - 2000, boek.
Geschiedenis van Alkmaar, uitgave 2007. Boekbespreking.
TEFAF 2008 art fair
Contact information:
Drs. Kees Kaldenbach , kalden@xs4all.nl
Haarlemmermeerstraat 83 hs
1058 JS Amsterdam
The Netherlands
telephone 020 - 669 8119
(from abroad NL +20 - 669 8119)
cell phone 06 - 2868 9775
(from abroad NL +6 - 2868 9775)
How to get there (after your booking confirmation!):
- by car: ring road exit S 106 towards the centre, then 1st to the right (paid parking)
- by trams 1 and 17; exit at Surinameplein
- by tram 2; exit Hoofddorpplein.
From the museum square it takes about a 10-minute tram ride.
Read client testimonials. Read a biography.
Menu
of tours
Photo by Dick Martin.
Reaction, questions? Read client testimonials.
Drs. Kees Kaldenbach, art historian, kalden@xs4all.nl Haarlemmermeerstraat 83hs, 1058 JS Amsterdam (near Surinameplein, ring road exit s106, streetcar tram 1 and 17).
Telephone 020 669 8119; cell phone 06 - 2868 9775.
Open seven days a week.
Amsterdam Chamber of Commerce (Kamer van Koophandel) number of Johannesvermeer.info / Lichaam & Ziel [ Body & Soul]
E mail esponses and bookings to art historian Drs. Kees Kaldenbach.
This page forms part of the 2000+ item Vermeer web site at www.xs4all.nl/~kalden
Launched October 24, 2007. Updated february 5, 2008.