Resultaat van een bewerking van foto "1". Portret is misschien iets te streng en verheven in de expressie.Verdeling in het beeldvlak is asymmetrisch. Afgekeurd voor de koninginnezegel.
Resultaat van een bewerking van foto "2". Een diadeem boven en een misschien iets te frivole en vriendelijke glimlach. Het behang met een verticaal motief op de achtergrond is duidelijk geen succes.
Resultaat van een bewerking van foto "3". Definitieve keuze. De belettering moet nog worden toegevoegd.
DEFINITIEVE VERDELING VAN DE BEELDPUNTEN
Resultaat van een bewerking van foto "3". Men stelle zich de punten zuiver rond voor.
Het centrale deel van de zegel met de stippen die de ogen en de neus van Koningin Beatrix representeren. Eigenlijk is representeren niet de goede term. De afbeelding representeert en leidt een eigen leven - het toont de huid van de geportretteerde en is in zijn zelfstandigheid tevens ver verwijderd van de huid.
In een interview met Hefting zegt Struycken:
"Voor
de vormgeving van de zegel en in het bijzonder het portretgedeelte
gebruik ik de minst associatieve en op zich minst betekenisvolle
middelen die ik ken: afstanden tussen punten. In het algemeen kunnen
door verdichting en verspreiding door punten visuele beelden gemaakt
worden, die aan het verschil in dichtheid hun betekenis ontlenen
zonder dat ze daarbij naar een werkelijkheid daar buiten verwijzen.
Als vormgever boeit mij dat enkele van de ontelbaar mogelijke
puntenbeelden gelijkenis vertonen met Beatrix en hierdoor een
specifieke betekenis krijgt."
In de zomer van 2000 schrijft Struycken aan Kaldenbach: "Het gebruik van punten in de voorstelling van het portret hangt samen met mijn tekeningen en schilderijen waarin de punt de kleinste eenheid van voorstelling van kleur is en, op zich, de minste associatie biedt met vorm. Dat gegeven speelt in mijn werk in het algemeen een rol van betekenis."
Twee tamelijk recente portretten van Hare Majesteit, die Struycken maakte, zijn in feite een ontwikkeling volgend op de beeldpunten van de "koninginnezegels".
Van 1997 dateert een portret dat Struycken maakte voor de Rekenkamer in Den Haag geplaatst in de architectuur van Aldo van Eyck. Met hem nam Struycken plaats en maat van het portret als onderdeel van de architectuur nauwkeurig door. Het bijgaande portret is het ontwerp. Van de definitieve uitvoering in situ wordt nog een goede foto gezocht. De doorsnede van het portret is 156 cm en het is op een gebogen glasplaat gezeefdrukt in donker blauw.
De Koningin liet het portret ook in verschillende feestprogramma's afdrukken in 1998 ter ere van haar verjaardag.
Foto van het kunstwerk in situ in de Rekenkamer door de fotograaf Levien Willemse.
Het
andere portret (paars/geel) is een ontwerp voor het portret van Hare
Majesteit in het nieuwe ministerie van VWS in Den Haag. Het is
geplaatst in het gebouw van de Amerikaanse architect Michael Graves.
In overleg met hem heeft Struycken de plaats in de architectuur
bepaald waar het nu hangt: tussen de twee roltrappen naar de eerste
verdieping.
Het portret is gespoten op een vlakke ondergrond en heeft een doorsnede van 122 cm.
Zie ook Tekst interview Hefting.
Het kunstwerkin situ. Foto door Joop van Reken Studio.
Alle bovenstaande illustraties zijn afgebeeld met toestemming van Peter Struycken en St. Beeldrecht, Amsterdam. Het bij hen berustende copyright blijft ook op internet volledig van kracht. Bij voorgenomen overname gelieve met St. Beeldrecht contact op te nemen.
Terug naar de bespreking van het ontwerp-proces van de Koninginnezegel.
Een brief van Struycken over Vermeer.
Compters & Design: Zie V2 Instituut voor instabiele media.
Zie ook Hoge School van de Kunsten Utrecht.
Zie Heimat voor een andere interessante combinatie van Kunst & Technologie.
Meer over de auteur Kaldenbach klik author.
Pagina gelanceerd zomer 2000. Laatste update 27 september 2001.