Hommage
aan Lennaert Nijgh, 2004Hommage
aan Lennaert Nijgh, 2004
Op
zondag 28 november 2004 vond in Haarlem een Hommage-concert plaats.
Het was op die dag twee jaar geleden (eind 2002) dat Lennaert Nijgh
overleed.
Om zijn leven monumentaal stevig neer te zetten vond een
presentatie plaats van het Holland Symfonia orkest olv. Jan Stulen.
Versterkt met een popmuziek-combo. Productieleiding door Joris
Nassenstein.
De grote hal van het Kennemer Sportcenter was op de voorgaande dag ingericht met een fors podium en drie enorme trapsgewijs stijgende tribunes van stoelen. Vanaf zondag 6 uur zondagochtend kwamen de riggers (dat zijn de macho mannen van de hoogwerkers) en overige technici van Delta Audio, die de geluids- en licht-installatie aan de balken van de sporthal bevestigden en tussendoor een paar kilometer kabel legden.
Een aan het plafond gehangen velum van kaasdoek en een 10.000 lumen videoprojector zorgde voor abstract vloeiende eye candy voor en tijdens het concert. Marcella Kuiper tekende voor de continu wervelende videobeelden met onder andere bubbels in een bierglas (?) en snel verwaaiende Hollandse wolkenluchten.
Vanaf 3 uur in de middag werd de sound-check uitgevoerd door de artisten en precies om 20.15 begon de voorstelling voor een bomvol huis. (Gedurende de uren volgend op het concert braken de riggers de geluids- en licht installatie weer af.)
Zangers
en zangeressen: Mathilde Santing, Josee Koning, Maarten Roozendaal, Lucretia van der Vloot en Thé Lau. Zij waren tussendoor niet achter de coulissen maar aan de linkerzijde op het toneel gezeten, loungend op een stel sofa's met een oer-gezellige schemerlamp.
Josee Koning opende met een gevoelvolle uitvoering van 'Het Spaarne" en 'Als jij niet van me houdt'. Gaandeweg de voorstelling leek haar breekbare, ijle stem pas op te warmen en aan kracht te winnen.
De politieke-militaire situatie in Irak van 2004 maakte enkele van de gekozen liederen, zoals 'Welterusten, mijnheer de president' en 'Vrede' hoogst actueel in gevoels-sterkte.
Het rauwe stemgeluid van Maarten Roozendaal, die opende met de raspend gesproken woorden uit 'De engel' kwam in het duet Pastorale als zanger machtig en expressief naar voren, goed gecombineerd met het fluweelzachte, donkerbruine en vrouwelijke stemgeluid van Lucretia van der Vloot. Lucretia voerde ook het sexy levenslied uit van een dame van plezier: 'Ik doe wat ik doe" en ze sloot de set emotioneel sterk af met 'Liefde van later'.
Mathilde zorgde met haar sterke presentie voor enerzijds tederheid en anderzijds vuurwerk in verschillende kleuren en intensiteiten van onder andere 'Naast jou', 'Malle Babbe', en in een duet met Thé Lau: 'Aan de andere kant van de heuvels'.
Alle
zangers kwamen tenslotte op voor het volkslied, de oersterke
carnavalskraker 'Het land van Maas en Waal'.
Tenslotte volgde een dankwoord van de burgemeester van Haarlem die aankondigde dat er een bescheiden Nijgh-monument zal komen in de binnenstad, wellicht bij de Waag aan het Spaarne. Hij verwelkomt ideeën.
Foto's alle gemaakt door Tessa Severijns, copyright 2004.
Naschrift 2013: er staat nu een prachtig Lennaert monument naast de Grote Kerk in Haarlem.
Zie Nijgh Hommage 2000.
Reactie, vragen? Kees Kaldenbach, kalden@xs4all.nl
Gelanceerd 29 november 2004. Update 22 juni. 2016